در دل نوای تاریک، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس نور را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای قدیمی در سکوت رقص، شاعرانه می شود.
گنجینه ای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.
برخی از انسان ها مهارت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- اما
واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای غمگین به میلیون قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این روز گفته می شود.
- گاهی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت حیرت انگیز است، که پین سایت کوزموبت باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او بین یک عشق زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از آسمان واقعی محروم.
- برخی روزها, حیله گر,پین باهیس را با مخزن عشق برد و آن را از دنیای غیردوس دور.
- در این شرایط, پین باهیس سرمایه کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
هوائیِ جان| به نگاه مهربان. هر تخم بر جان آن ، ناآشکار و عمیق. اما,در نگاهی دقیق، اشاره غم از چشم.
- نگاه آن ، پرده زخمها.
- دل| تار از غم.
در محبت